شناسه در لغت یعنی «وسیله‌ی شناختن».
هر شخص(مفرد یا جمع) شناسه‌ی مختص به خود را دارد. از این رو، از روی شناسه می‌توان شخص فعل را شناخت. به همین دلیل، ضمیرهای فاعلی (من، تو، ...) در حالت عادی همراه با فعل به کار نمی‌روند.
شناسه ها عبارتند از :
م – ی – د یم – ید ند ( می روم ، می روی ، می رود ، می رویم ، می روید ، می روند )
م = من / ی = تو / د = او /
یم = ما / ید = شما / ند = آنها – ایشان
برای شناخت شناسه یادگیری و تمرین و تکرار آن مهم است.
